ჰაიკუები
(1716-1783)
(ორიგინალის ენა–იაპონური)
*
ბორცვს მივუყვები სევდიანი
და, საოცრებავ,
უდარდელად ყვავის ასკილი!
*
ცივი ქარია.
მწუხრის ზარი
ცაზე მიცურავს.
*
დასავლეთიდან მონაქროლ ქარს
აღმოსავლეთით
მიაქვს გამხმარი ფოთლების გროვა.
*
შემოვიქნიე ნაჯახი და იქვე გავშეშდი:
დამათრობელი არომატი
გავრცელდა ტყეში.
*ღამის სიგრილე.
ფეხქვეშ მეგება თავთხელ წყალში
ჩემივე ჩრდილი.
*
სევდის სუნი აქვს
აყვავილებულ ქლიავის ტოტს
ჩამომჭკნარ ხელში.
*
შენ შეუმჩნევლად
ქრიზანთემის
მონად იქეცი.
ყვავილების მოყვარულს
*
გაშლილი ზღვიდან
სხივებს აფრქვევს მზე გაზაფხულის,
მთებზე კი... მთებზე ალუბლები აყვავებულან.
*
ყვავილობს შალგი.
დასავლეთით მზე იმალება,
აღმოსავლეთით ამოდის მთვარე.
*
ბოლოსკენ მიდის გაზაფხული,
გვიან ალუბლებს
თითქოს ჯერაც ვერ გაუბედავთ აყვავილება.
*
ბატონის მახვილს გამოექცნენ.
როგორ ახარებს ახალგაზრდა წყვილს
ზამთრის ტანსაცმლის მოშორება, მსუბუქით შეცვლა.
*
მაისის თქეში.
ორად-ორი პატარა სახლი
ნაპირმორღვეულ მდინარესთან დარჩა პირისპირ.
*
ფრთების ფათქუნით
სრა-სასახლეს
ტოვებს მერცხალი.
*
ბატების გუნდი მიფრინავს და
ბრინჯის ყანებში ბინდმა მოიცვა
მთვარის დისკო, დაპატარავდა.
*
თავსხმა წვიმაა გაზაფხულის.
თვით უსახელო, შეუმჩნეველი ნაკადული
გახდა საშიში.
*
წავიდნენ დღენი,
გაზაფხულის წავიდნენ დღენი,
როცა გვესმოდა შორეული ბულბულთ გალობა.
*
თბილი წვიმაა გაზაფხულის.
ძლივს, ძლივს დასველდნენ
ციცქნა მეჩეჩზე ნიჟარები გამორიყული.
*
ნელა მიდიან გაზაფხულის
გრძელი დღეები,
ხოლო მე ისევ ვცხოვრობ წარსულში.
*
ერთიმეორის მიყოლებით
ცვივა ფურცლები _
ქრიზანთემამ დაიყვავილა.
*
ბურუსში მოჩანს ბალახი და
მშვიდია წყალი.
მოსაღამოვდა.
*
დღე მიზოზინებს.
ხიდზე ჯდება
ჭრელი ხოხობი.
*
მთვარის მკრთალ შუქზე
სადღაც შორიდან
გლიცინიების მოდის სურნელი.
*
უცნობმა მწერმა
თითქოს თეთრად გადაიფრინა _
ააციმციმა, შეარხია ჰაერის ტალღა.
*
მხოლოდ მწვერვალი ფუძის მთისა
გადარჩენიათ
გაფოთლილ ხეებს დაუმარხავი.
*
ტყე გაიფოთლა.
ყოველი მხრიდან
ჩანჩქერების ისმის ხმაური.
*
სამწუხაროა,
რომ ამ ტაძარს გვერდი ვუქციე _
იქ ხომ ყვავიან ქრიზანთემები.
*
გვერდით რახრახით რომ ჩაუვლის
მძიმე ფორანი,
შეშინებული ცახცახებენ ქრიზანთემები.
*
ბინდში ანთებულ ლამპის შუქზე
ფერი დაკარგეს
ახლახან ყვითლად მოხასხასე ქრიზანთემებმა.
*
გაზაფხულია. წვიმს.
გზად ერთმანეთს
ესაუბრება ქოლგა და მინო.
*
მაკრატელიც კი
ყოყმანობს წამით
ქრიზანთემების ბაღის წინაშე.
ბუსონი.
